شرکت خصوصی انرژی همجوشی Tokamak Energy اخیراً اطلاعات بروز خودش را در مورد پیشرفت خود در، قفل کردن انرژی خورشید منتشر کرده است. بیانیه مطبوعاتی این شرکت نشان می دهد که آن ها آخرین نتایج آزمایش های نمونه اولیه توکامک کروی فشرده ST40 خود را در ماه گذشته ارائه کرده بودند .
نتایج نشان داد که ST40 به شرایط مورد نیاز برای گرم ترین دمای پلاسما که تا کنون در یک توکامک کروی به دست آمده است، دست یافته است.
تشریح قدرت خورشید
توکامک ها راکتورهایی هستند که توسط سازمان هایی از جمله توکاماک انرژی و همچنین سیستم های همجوشی مشترک المنافع تحت حمایت بیل گیتس و موسسه انرژی همجوشی کره که اخیراً با کارکردن راکتور خود در دمای یک میلیون درجه به مدت 30 ثانیه رکورد جدیدی را به ثبت رسانده اند.
اگرچه دیگر توکاماک‌ها، مانند JSTAR مؤسسه کره انرژی فیوژن، به دمای بالاتری نسبت به دستگاه توکامک انرژی دست یافته‌اند، اما شرکت Tokamak Energy معتقد است که نوع ماشینی که در حال توسعه برای تحقق همجوشی تجاری است، باید بسیار بادوام باشد و این بسیار مهم است. این شرکت در بیانیه مطبوعاتی خود می‌گوید: «توکامک‌های «معمولی» قبلاً به دمای بالاتری دست یافته‌اند، اما در دستگاه‌های بسیار بزرگ‌تر “کلید توسعه انرژی همجوشی تجاری و دستیابی به پلاسمای پایدار در این دماهای بالا باید در دستگاه های فشرده ای مانند توکامک کروی، انجام گیرد. توکامک انرژی به نقطه عطف خود یعنی دمای 100 میلیون درجه پلاسما نزدیک می شود.”
چه زمانی به این انرژی خورشیدی دست پیدا می کنیم؟
طبق تئوری، راکتورهای همجوشی هسته ای، می توانند انرژی بی حد و حصری را تولید کنند. با این حال، کلید دوام بخشیدن به همجوشی تجاری، تولید انرژی بیشتر از آنچه ماشین‌ها برای کارکردن در وهله اول نیاز دارند، است. همجوشی هسته‌ای واکنشی است که خورشید و ستارگان برای تولید انرژی از آن استفاده می‌کنند. در این واکنش، دو اتم با هم برخورد می‌کنند و هسته سنگین‌تری را تشکیل می‌دهند و مقادیر عظیمی انرژی آزاد می‌کنند. در یک توکامک، آهن رباهای فوق العاده قوی برای کنترل و تثبیت پلاسمای سوزان در دماهای فوق العاده بالا مورد نیاز است.
کریس کلسال، مدیر عامل توکامک انرژی در یک مصاحبه ویدیویی با بی‌بی‌سی گفت: “باید راه حلی بری این موضوع پیدا کنیم و اگر توکاماک انرژی و یا سایر شرکت‌های همجوشی هسته‌ای نیروی خورشید را تشریح کنند، روشی به دست آورده اند که باعث می شود عملاً هیچ زباله‌ای تولید نشود و این، به این معنی است که جهان دیگر به سوخت های فسیلی نیازی نخواهد داشت.
